1. Type1 Immediate hypersensitivity
1.1. คำศัพท์
1.1.1. Allergy ภูมิแพ้
1.1.1.1. food allergy
1.1.1.2. Flea bite allergy
1.1.2. Atopy ภาวะภูมิแพ้พันธุกรรม
1.1.2.1. atopic dermatitis
1.1.2.2. Asthma
1.1.3. Allergen สารก่อภูมิแพ้
1.1.4. Anaphylaxia การเกิปฏิกิริยาภูมิแพ้อย่างรุนแรง ถึงแก่ชีวิต
1.1.5. Ananphylactoid เกิดครั้งแรกไม่ส่งผลต่อพันธุกรรม
1.1.5.1. ไม่มี IgE
1.1.5.2. เกิดครั้งแรกที่ได้รับ
1.1.5.3. E.g. แพ้ยา ต่อ/แตน/ผึ้งต่อย
1.2. องค์ประกอบของปฏิกิริยา
1.2.1. Allergen
1.2.1.1. สิ่งแวดล้อม
1.2.1.1.1. กิน
1.2.1.1.2. หายใจ
1.2.1.1.3. สัมผัส
1.2.1.1.4. ฉีดยาเข้าสู่ร่างกาย
1.2.1.1.5. น้ำหนักโมเลกุล 10,000-70,000 Dalton
1.2.1.1.6. มี polarity สูง
1.2.2. Lymphocyte
1.2.2.1. T
1.2.2.1.1. Naive T cellzz สร้างและหลัง Th2
1.2.2.2. B
1.2.2.2.1. B lymphocyte
1.2.2.3. dendritic cell นำและตกแต่ง allergen
1.2.3. Antibody
1.2.3.1. IgE
1.2.3.1.1. จำเพาะต่อ Allergen
1.2.3.1.2. จับผิวของ Mast cell
1.2.4. Cell
1.2.4.1. Mast cell
1.2.4.1.1. round nucleus
1.2.4.1.2. small granules
1.2.4.1.3. ผิวหนัง ทางเดินอาหาร ระบบหายใจ
1.2.4.1.4. องค์ประกอบของปฏิกิริยา
1.2.4.1.5. mediators
1.2.4.2. Basophil
1.2.4.2.1. องค์ประกอบ
1.2.4.2.2. Number of Basophil <<<< Mast cell
1.2.4.3. Eosinophil
1.2.4.3.1. องค์ประกอบของปฏิกิริยา
1.3. ช่วงเวลาที่เกิดปฏิกิริยา
1.3.1. Immediate Reaction
1.3.1.1. wheal flare ใน 5-10 นาที
1.3.1.1.1. หลอดเลือดแดงขยายตัวและเป็นสีแดงชัดเจน
1.3.1.1.2. ผิวหนังนูนเนื่องจากมีพลาสาซึมออกจากหลอดเลือดมายังเนื้อเยื่อโดยรอบ
1.3.1.2. Antigen + ( IgE+Mast cell ) = Degranulation of masy cell
1.3.2. Late-phase Reaction
1.3.2.1. Cytokine และ Mediators ของ Mast cell ที่แตกแกรนูล
1.3.2.1.1. ดึงดูด Eosinophil + Neutrophil + Basophil + Th cell
1.3.2.1.2. Eosinophil + Neuteophil ปล่อย inflammatory mediators ออกมา
1.3.2.1.3. อาการเกิดขึ้นหลังสัมผัสแอนติเจนมากกว่า 2-4 ชม.
1.4. โรคและอาการทางคลินิคที่สำคัญ
1.4.1. ปัจจัยที่มีผลต่อการเกิดภูมิแพ้
1.4.1.1. พันธุกรรม
1.4.1.1.1. พ่อ/แม่ที่เป็นภูมิแพ้ Atopic parents
1.4.1.1.2. สายพันธุ์
1.4.1.1.3. การศึกษา gene ในคน
1.4.1.2. สิ่งแวดล้อม
1.4.1.2.1. โอกาสในการสัมผัส allergen
1.4.1.2.2. ความเสี่ยงต่อการติดเชื้อ
1.4.1.2.3. ปัจจัยที่มีผลต่อการทำงานของกลไกการป้องกันร่างกาย
1.4.1.2.4. Hygiene hypothesis
1.4.2. อาการทาง clinic
1.4.2.1. Inflammatory mediators
1.4.2.1.1. Mast cell
1.4.2.1.2. Eosinophil
1.4.2.1.3. Basophil
1.4.2.2. ความรุนแรงของอาการและตำแหน่งวิการ
1.4.2.2.1. ระดับความไว (sensitive) ในสัตว์แต่ละตัว
1.4.2.2.2. ปริมาณของ Antigen
1.4.2.2.3. ช่องทาง (route) ที่ได้รับแอนติเจน
1.4.2.3. 1. Systemic anaphylaxis
1.4.2.3.1. acute onset 15 mins
1.4.2.3.2. ส่งผลต่อหลายระบบของร่างกายในระยะเวลาเดียวกัน
1.4.2.3.3. Allergen ผ่านเข้าร่างกายทางการฉีด หรือดูดซึม
1.4.2.3.4. Life-threatening
1.4.2.4. 2. Atopic dermatitis
1.4.2.4.1. Dog
1.4.2.4.2. Allergen
1.4.2.4.3. อาการคันเกิดจาก
1.4.2.4.4. IL-31 สำคัญในสุนัข
1.4.2.5. 3. Food allergy/ Adverse Food Reaction
1.4.2.5.1. ตอบสนองต่อภูมิคุ้มกันที่มากเกินไป
1.4.2.5.2. Antigen
1.4.2.5.3. GI defense เมื่อได้รับโปรตีนสารอาหาร
1.4.2.5.4. วินิจฉัยโดย Food restriction + Food challenge
1.4.2.6. 4. Respiratory disease : Allergic rhinitis
1.4.2.6.1. human >> animal
1.4.2.6.2. clinical signs & severity vary with allergen presentation
1.4.2.7. 5. Allergies to vaccines and drugs
1.4.2.7.1. vaccine
1.4.2.7.2. drug
1.4.2.8. 6. Allergies to parasites
1.4.2.8.1. Parasites worm
1.4.2.8.2. Arthropod
2. Type 2 Hypersensitivity & Red Cell Antigens
2.1. Components & mechanism
2.1.1. องค์ประกอบของปฏิกิริยา
2.1.1.1. 1. surface antigen
2.1.1.1.1. เกิดตามธรรมชาติ และแตกต่างกันตามชนิดเดซลล์
2.1.1.1.2. เกิดจากการติดเชื้อหรือการเปลี่ยนแปลงจากพยาธิสภาพ
2.1.1.2. 2. antibody
2.1.1.2.1. IgG, IgM มีความจำเพาะต่อแอนติเจนต่อผิวเซลล์
2.1.1.2.2. Natural antibody แม่ ->ลูก : มีอยู่แล้วตั้งแต่เกิด
2.1.1.2.3. Immune antibody รับแอนตอเจนนั้นก่อนแล้วจึงสร้างขึ้น
2.1.1.3. 3. complement
2.1.1.3.1. classical pathway
2.1.2. Machanism
2.1.2.1. classical pathway
2.1.2.1.1. Ag-Ab complex กระตุ้น complement
2.1.2.1.2. Membrane attack complex -> Cytolysis, inflammation
2.1.2.2. Antibody-dependent cell-mediated cytotoxity (ADCC)
2.1.2.2.1. NK cell
2.1.2.2.2. Phagocytosis
2.1.2.3. Antibody stimulate or inhibit of cell receptor
2.1.2.3.1. Ab against TSH receptor -> hypersecretion of Thyroid hormone
2.1.2.3.2. Ab inhibit bindind ligand of Ach receptor
2.2. Red cell antigen & Blood group system
2.2.1. Red cell antigen
2.2.1.1. Glycoprotein + Glycolipids
2.2.1.2. 1. Membrane component
2.2.1.3. 2. Soluble molecule
2.2.1.3.1. ลอยอยู่ใน serum, saliva, body fluid และเกาะกับผิว rbc ได้
2.2.1.4. Erythrocyte antigen (EA)
2.2.1.4.1. Blood group antigen
2.3. Clinical disease
2.3.1. Bleeding
2.3.1.1. Parasite
2.3.1.2. Bacteria
2.3.1.3. virus
2.3.2. Anemia
2.3.2.1. Parasite
2.3.2.2. Bacteria
2.3.2.3. virus
2.3.3. Hemolytic Disease of Newborn
2.3.3.1. Neonatal isoerythrolysis ม้า
2.3.3.1.1. ลูกม้าแรกคลอด = อ่อนเพลีย ซึม เยื่อเมือกเหลือง -> shock
2.3.3.1.2. diagnosis
2.3.4. rickettsia = Anaplasma spp.
3. Type 3 Immune-Complex Hypersensitivity
3.1. Components & mechanism
3.1.1. Antigen
3.1.1.1. ละลายได้ อยู่ในกระแสเลือด อยู่ในเซลล์กับกระแสเลือด
3.1.1.1.1. ยา ซีรัม เชื้อโรค สารพิษ
3.1.1.1.2. autoimmune
3.1.2. 1.Immune complex of circulating antigen & Antigenbody
3.1.2.1. IgG or IgM
3.1.2.1.1. IgG จำเพาะต่อ Antigen ชนิดนั้น
3.1.2.1.2. กรณีกระตุ้นซ้ำๆต่อเนื่อง
3.1.2.1.3. มักก่อวิการเฉพาะที่
3.1.2.2. Antibody excess
3.1.2.2.1. Localized Lesion/disease
3.1.2.2.2. ร่างกายได้รับแอนติเจนนั้นซ้ำๆ
3.1.2.2.3. กระตุ้น classical pathway ของ complement
3.1.2.3. Antigen excess
3.1.2.3.1. Generalized Lesion/disease
3.1.2.3.2. Moderate amount of circulating IgG
3.1.2.3.3. Immune complex ที่ small capillaries
3.1.2.3.4. ปัจจัยที่มีผลก่อให้เกิดโรค
3.1.3. 2.Complement (Classical pathway)
3.1.3.1. ถูกกระตุ้นโดย immune cpmplex
3.1.3.1.1. Fc ของ antibody ที่ immune complex จะดึงดูด C1 และเกิด cascade ของ c2-c9
3.1.3.1.2. C3a, C5a = Anaphylatoxin ของเหลวในหลอดเลือดออกสู่เนื้อเยื่อ
3.1.4. 3.Leukocytes (neutrophils,mast cell)
3.1.4.1. C3a, C5a ดึงเข้าสู่ตำแหน่งที่มี immune complex
3.1.4.1.1. Neutrophils
3.1.4.1.2. Mast cell, Basophils
4. Type 4 T cell-mediated Hypersensitivity / Delayed type
4.1. องค์ประกอบหลัก
4.1.1. T lymphocyte
4.1.1.1. Th1 > Th2
4.1.1.2. ถูกกระตุ้นโดยแอนติเจน
4.1.1.3. Sensitized T cell ที่จำเพาะต่อ แอนติเจนนั้น
4.1.1.3.1. ปล่อย IFN-gamma และ Chemokine หลายชนิด
4.1.1.3.2. Mononuclear inflammatory cell
4.1.1.3.3. เซลล์เม็ดเลือดขาวปล่อย pro-inflammatory cytokine -> เกิดการอีกเสบในที่สุด
4.1.1.4. Memory T cell
4.1.1.4.1. รับแอนติเจนตัวเดิมร่างกายตอบสนองในรูปแบบเดิม
4.1.2. Antigen
4.1.2.1. ได้รับซ้ำหรือคงอยู่ในร่างกายเป็นเวลานานกำจัดออกไม่หมด
4.1.2.1.1. Intracellular bacteria
4.1.2.1.2. Grafts
4.1.2.1.3. virus
4.1.3. เซลล์เม็ดเลือดขาวชนิดอื่นๆ
4.1.3.1. Macrophage
4.1.3.2. Eosinophils
4.1.3.3. Cytotoxic T cell
4.1.3.4. Neutrophil
4.2. ใช้ระยะเวลา 24-72 ชม.
4.2.1. ใช้เวลานานจึงแสดงอาการทางคลินิค
4.3. ปฏิกิริยาและโรคที่สำคัญทางคลินิค
4.3.1. Tubercle formation & Tuberculin reaction
4.3.1.1. เกิด granuloma
4.3.1.2. ฉีดเข้า Subcutaneous route
4.3.1.2.1. เกิดไข้ภาย 4-8 ชม.
4.3.2. Allergic contact dermatitis
4.3.2.1. สารเคมีกับเซลล์ร่างกายเป็น hapten
4.3.2.1.1. อาการคันรุนแรง
4.3.2.1.2. ตุ่มใสในคน
4.3.2.1.3. Patch test = แผลหายช้า
4.3.3. Flea allergic dermatitis
4.3.3.1. เป็นหลักในสุนัข
4.3.3.2. Type 1+3+4
4.3.4. Mucocutaneous disorder
4.3.4.1. Erythema multiforme
4.3.4.1.1. แพ้ยา มักพบร่วมกับ herpesvirus
4.3.4.1.2. minor หายได้เอง
4.3.4.1.3. major : more severe
4.3.4.2. Steve-Johnson Syndrome
4.3.4.2.1. วิการไม่ยกตัว
4.3.4.2.2. โอกาสเสียชีวิตสูง TEN
4.3.4.3. แพ้ยาปฏิชีวนะ