1. A COMEDIA
1.1. Elementos
1.1.1. Condición privada dos personaxes
1.1.2. Argumentos relativos á vida cotiá
1.1.3. Busca da exemplaridade, modelos de conducta positivos e condena dos negativos
1.2. Subxéneros
1.2.1. Mimus -> Seguían modelos gregos, tiñan gran contido erótico e estaban ambientadas en Grecia ou en Roma.
1.2.2. Atellana -> Drama con base literaria, argumentos sinxelos (parodia de personaxes mitolóxicos). Destacan os autores Pomponio e Nevio.
1.2.3. Comedia Togata -> Personaxes e ambientación romana (débelle o seu nome á toga)
1.2.4. Comedia Palliata -> Personaxes e ambientación grega (débelle o seu nome ó pallium). Destaca Plauto.
1.3. Comedia Palliata
1.3.1. Ideas principais
1.3.1.1. Personaxes e ambientación gregas
1.3.1.2. Seguida pola maioría
1.3.1.3. Tivo éxito
1.3.2. Ambientación e personaxes
1.3.2.1. Cidade -> Atenas (poden ser outras)
1.3.2.2. Acción centrada no entorno privado dos personaxes
1.3.2.3. Personaxes con trazos esaxerados
1.3.3. Argumento
1.3.3.1. Tema principal -> Loita de dous namorados por estar xuntos
1.3.3.2. Temas secundarios
1.3.3.2.1. Achado de fillos perdidos
1.3.3.2.2. Enganos por parte dos escravos aos seus amos
1.3.3.2.3. Argalladas das parásitas
1.3.3.3. Final feliz
1.3.4. Autores e obras
1.3.4.1. T. Maccio Plauto -> 21 comedias
1.3.4.2. P. Terencio Afer -> 6 comedias
2. A TRAXEDIA
2.1. Trazos xerais
2.1.1. Menos popular que a comedia
2.1.2. Autores
2.1.2.1. Livio Andrónico
2.1.2.2. Séneca -> obras destinadas á lectura
2.2. Subxéneros
2.2.1. Fábula crepidiata -> (Eurípides) Derivada da traxedia grega, baseada no mito, destacan os autores Ovidio e Séneca.
2.2.2. Fábula praetexta -> (Nevio) Elementos romanos, tivo máis éxito que a traxedia grega. O seu nome ven da toga praetexta.
3. A POSTA EN ESCENA
3.1. Os teatros
3.1.1. Orixe grega
3.1.2. Inicialmente > representacións no exterior
3.1.3. Carencia de edificios cun uso ad hoc
3.1.4. Primeiro teatro construído por Pompeio
3.1.5. Ao principio teatros sen cavea
3.2. Os ludi
3.2.1. Festividades na honra dos deuses
3.2.2. Foron os primeiros os artistas etruscos
3.2.3. Celébranse representacións teatrais nas festividades
3.2.4. Espectáculos variados: carreiras, loitas de gladiadores, boxeo, ...
3.2.5. O dator ludorum encargábase de organizar os festexos
3.2.6. Eran publicitados
3.2.7. Pompa (procesión)
3.3. Xeografía da escena
3.3.1. Scaenae (escenario)
3.3.2. Pulpitum (uso musical)
3.3.3. Porticus post scaenae (mur detrás do scaenae)
3.3.4. Proscaenium (onde ten lugar a acción dramática)
3.3.5. Orchestra (uso reducido)
3.3.6. Cavea (gradas)
3.3.7. Vomitoria (acceso ás gradas)
3.4. Actores
3.4.1. Organizados en compañías (greges) lideradas por dominus greges
3.4.2. Homes
3.4.3. Oficio de actor moi mal visto
3.4.4. Compañías contratadas polos ediles para os ludi
3.5. O atrezzo
3.5.1. Quitón (prenda básica) -> camisa curta axustada ó corpo cun cinto
3.5.2. Manto superior ó quitón -> clámide (curto), himatio (longo). Os romanos chámanlle pallium
3.5.3. Complementos -> indican condición dos personaxes
3.5.4. Cor da roupa -> distingue personaxes
3.5.5. Máscaras
3.6. O Público
3.6.1. Moi popular entre os romanos
3.6.2. Púbico maioritariamente urbano
3.6.3. Gratuito
3.6.4. O pregoeiro mandaba calar e dáballe indicacións ó público
4. CONTEXTO HISTÓRICO
4.1. Guerras Púnicas
4.2. Guerras Macedónicas
5. BIOGRAFÍA
5.1. Fontes
5.1.1. Datos escasos e pouco fiables
5.1.2. Autores -> San Xerome ou Aulo Xelio
5.1.3. Nacido en Sarsinia (Umbría)
5.1.4. Emigrou a Roma e traballou en teatro
5.1.5. Estivo arruinado
5.1.6. Traballou nun muíño, onde comezou a escribir
5.1.7. Na súa vellez estivo moi orgulloso da súa producción literaria (de
5.1.8. Falece supostamente no 184 a.C
5.2. O problema do nome
5.2.1. Coñecido por Plautus
5.2.1.1. A) O que ladra
5.2.1.2. B) O dos pés planos
5.2.1.3. C) Forma latinizada de Plotus
5.2.2. Tria nomina (Tito Maccio Plautus)
6. CORPUS PLAUTINO
6.1. Adicouse ás comedias palliatae
6.2. Uso do seu nome con fins de éxito (máis de 130 obras)
6.3. Edicións críticas da súa obra
6.4. Didascalia -> aclaracións sobra a obra
6.5. Argumentum (acrósticos) -> Breve resumo
6.6. Textos escritos en verso e divididos en escenas
6.7. Marco Terencio Varrón -> dividiu as comedias dasuposta autoría de Plauto en:
6.7.1. 21 comedias de Plauto (Comediae Varronianae)
6.7.2. 19 que poderían ser plautinas
6.7.3. 90 comedias de outra autoría
6.7.3.1. Non se transcribiron
7. PERSONAXES
7.1. Primarios
7.1.1. Senex
7.1.2. Adulescens
7.1.3. Puella, meretrix e virgo
7.1.4. Servus
7.1.5. Uxor
7.1.6. Anus
7.2. Secundarios
7.2.1. Parásita
7.2.2. Miles Gloriosus
7.2.3. Lenon cobizoso
7.2.4. Cociñeiros
7.3. Tipos de comedia segundo a acción dos personaxes
7.3.1. Comedias de escravo
7.3.2. Comedias de recoñecemento
7.4. Fortuna -> presente en todas as comedias
7.5. Nomes gregos nas comedias plautinas
7.5.1. Misargírides
7.5.2. Pirgopolinices
7.5.3. Casina
7.5.4. Sceledrus
7.5.5. Euclión
7.5.6. Pseudolus
7.5.7. Palaestrio
7.5.8. Megadoro
7.5.9. Lisímaco
7.5.10. Argentumdonides
7.5.11. Artotrogo
8. LINGUAXE E ESTILO
8.1. Latín arcaico
8.1.1. Uso de formas verbais inexistentes
8.1.2. A enmenda da final -e imperativos irregulares
8.1.3. Retención de -u- en certas palabras
8.1.4. O uso da finalización -ier
8.1.5. A caída do -s final das formas verbais
8.1.6. Retención de qu- en lugar de c-
8.1.7. O uso de -ai en xenitivo singular
8.1.8. A rtención do -d nos sustantivos e pronomes do singular ablativo
8.1.9. O uso de -es como terminación plural do ablativo
8.2. Medios de expresión
8.2.1. Uso de proverbios
8.2.2. Uso do grego
8.3. Chistes e adiviñanzas
8.4. Aggiornamento
8.4.1. Elementos latinos en comedias ambientadas en Grecia
8.5. Métrica
8.5.1. Septenarius trocaico (máis frecuente)
8.6. Diverbia et Cantica
8.6.1. As diverbia eran partes dialogadas entre actores
8.6.2. As cantica eran partes musicais
9. INFLUENCIA DE PLAUTO
9.1. Antiguidade
9.1.1. Terencio toma o relevo de Plauto
9.1.2. Estudos filolóxicos sobre o corpus plautino (Varrón)
9.1.3. Críticas de autores recoñecidos -> Pouca valoración de Plauto
9.2. Idade Media
9.2.1. Decadencia de Plauto e auxe de Terencio
9.2.2. Referencias a Plauto como auctoritas
9.2.3. Mala transcrición do seu nome
9.3. Renacemento
9.3.1. Recuperación de Plauto
9.3.2. Petrarca inspirouse en Plauto (Philología)
9.3.3. Imitatio
9.3.4. Obras plautinas representadas en universifdades
9.4. Plauto e Shakespeare
9.4.1. Paralelismo entre autores
9.4.2. Mesmo tipo de apertura de monólogo
9.4.3. Personaxe do parásito incorporado por Shakespeare
9.5. Plauto e Moliere
9.5.1. O Avaro
9.6. Dende o XVIII ata hoxe
9.6.1. Traducción e adaptación de obras
9.6.2. Hoxe Plauto é o comediógrafo latino máis valorado