สื่อกลางในการสื่อสารขอมูล

1. สื่อกลางแบบใชสาย

1.1. สายคูบิดเกลียว (twisted pair cable)

1.1.1. สายคูบิดเกลียวแบบไมปองกันสัญญาณรบกวน หรือสายยูทีพี

1.1.1.1. เปนสายที่ใชในระบบโทรศัพท ตอมาไดมีการปรับปรุงคุณสมบัติใหดีขึ้น จนสามารถใชกับ สัญญาณความถี่สูงได ทําใหสงขอมูลไดดวยความเร็วสูงขึ้น สายยูทีพีที่ใชเปนสื่อกลางการสื่อสารขอมูลจะ ประกอบดวยลวดทองแดง  8  เสน ตอเขากับหัวตอแบบ  RJ45  ดังรูปที่ 1.2.2 ก ขณะที่ในระบบโทรศัพท จะใชลวดทองแดงเพียง  2 หรือ  4  เสน  ตอเขากับหัวตอแบบ  RJ11

1.1.2. สายคูบิดเกลียวแบบปองกันสัญญาณรบกวน หรือสายเอสทีพี

1.1.2.1. เปนสายที่หุมดวยกั้นสัญญาณเพื่อปองกันการรบกวนไดดียิ่งขึ้น  สายเอสทีพีรองรับความถี่ของการสง ขอมูลสูงกวาสายยูทีพี  แตมีราคาแพงกวา ในปจจุบันการติดตั้งสายสัญญาณภายในอาคารนิยมใชสายยูทีพี เปนหลัก  เพราะมีราคาถูกกวาสายเอสทีพี และมีการพัฒนามาตรฐานใหมีคุณภาพสูงสามารถสงขอมูล

1.2. สายโคแอกซ (coaxial cable

1.2.1. เปนสายนําสัญญาณที่เรารูจักกันดี  โดยใชเปนสายนําสัญญาณ ที่ตอจากเสาอากาศเครื่องรับโทรทัศนหรือสายเคเบิลทีวี  ตัวสายประกอบดวยลวดทองแดงที่เปนแกนหลักหนึ่ง เสนหุมดวยฉนวนเพื่อปองกันกระแสไฟรั่ว  จากนั้นจะหุมดวยตัวนําซึ่งทําจากลวดทองแดงถักเปนรางแหเพื่อ ปองกันการรบกวนของคลื่นแมเหล็กไฟฟาและสัญญาณรบกวนอื่นๆ  กอนจะหุมชั้นนอกสุดดวยฉนวนพลาสติก     และนิยมใชเปนสายนําสัญญาณแอนะล็อกเพื่อเชื่อมตออุปกรณภาพและเสียง

1.3. สายไฟเบอรออพติก (fiber-optic cable)

1.3.1. ประกอบดวยกลุมของเสนใยทําจากแกวหรือ พลาสติกที่มีขนาดเล็กประมาณเสนผม แตละเสนจะมีแกนกลาง (core)  ที่ถูกหอหุมดวยวัสดุใยแกวอีกชนิด หนึ่งซึ่งเรียกวา “แคล็ดดิง  (cladding)”  และหุมอีกชั้นดวยฉนวนเพื่อปองกันการกระแทกและฉีกขาด ตัวอยางสายไฟเบอรออพติก

2. สื่อกลางแบบไรสาย

2.1. อินฟราเรด

2.1.1. สื่อกลางประเภทนี้มักใชกับการสื่อสารขอมูลที่ไมมีสิ่งกีดขวางระหวางตัวสงและ ตัวรับสัญญาณ เชน การสงสัญญาณจากรีโมทคอนโทรลไปยังเครื่องรับโทรทัศนหรือวิทยุ

2.2. ไมโครเวฟ

2.2.1. เปนสื่อกลางในการสื่อสารที่มีความเร็วสูง ใชสําหรับการเชื่อมตอระยะไกล โดยการสงสัญญาณคลื่นแมเหล็กไฟฟาไปในอากาศพรอมกับขอมูลที่ตองการสง และตองมีสถานีที่ทําหนาที่สงและรับขอมูล

2.3. ดาวเทียมสื่อสาร

2.3.1. พัฒนาขึ้นมาเพื่อหลีกเลี่ยงขอจํากัดของสถานีรับสงไมโครเวฟบนผิวโลก โดย เปนสถานีรับสงสัญญาณไมโครเวฟบนอวกาศ ในการสงสัญญาณตองมีสถานีภาคพื้นดินคอยทําหนาที่รับและ สงสัญญาณขึ้นไปบนดาวเทียมที่โคจรอยูสูงจากพื้นโลกประมาณ35,600 กิโลเมตร

2.4. คลื่นวิทยุ

2.4.1. เปนสื่อกลางที่ใชสงสัญญาณไปในอากาศ โดยสามารถสงในระยะทางไดทั้งใกลและ ไกล โดยมีตัวกระจายสัญญาณ (broadcast) สงไปยังตัวรับสัญญาณ และใชคลื่นวิทยุในชวงความถี่ตางๆกันในการสงขอมูล